Bukszpan wieczniezielony
Nazwa łacińska: Buxus sempervirens
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – rośliny naczyniowe, rośliny nasienne
Klasa – okrytonasienne
Rząd – bukszpanowce
Rodzina – bukszpanowate
Rodzaj – bukszpan
Gatunek – bukszpan zwyczajny
Występowanie: Bukszpan wieczniezielony (zwyczajny) jest gatunkiem krzewu, który występuje w Afryce Północnej, Europie Środkowej i Południowej, Azji Mniejszej, na Kaukazie. Na terenie Polski bukszpan sadzi się jako roślinę ozdobną.
Opis ogólny: Bukszpan wieczniezielony jest rośliną łatwą w uprawie, rosnącą dobrze na większości gleb. Odpowiada mu zarówno stanowisko słonecznie, jak i zacienione. Jest odporny na przemarzanie, ale marznie podczas dużych mrozów. Bukszpan można przycinać cały rok, nie szkodzi mu susza. Zazwyczaj roślinę rozmnaża się z ukorzenionych sadzonek.
Zastosowanie: Bukszpan ma zastosowanie jako roślina ozdobna. Jest uprawiany ze względu na swoje gęste, ozdobne, zimozielone liście i ładny pokrój. Świetnie nadaje się na żywopłoty, można z niego formować bryły geometryczne. Drewno bukszpanu jest używane do produkcji mebli i różnorakich przedmiotów ozdobnych.
Cechy morficzne: Liście bukszpanu mają barwę ciemnozieloną, kształt eliptyczny, są gęsto, naprzeciwlegle ustawione na pędach. Roślina wytwarza drobne, żółtawobiałe kwiaty jednopłciowe. Wydaje owoce w postaci torebek. Krzew bukszpanu wieczniezielonego może osiągnąć 3m wysokości.
Drewno: Cechą charakterystyczną drewna bukszpanu jest gęstość większa od gęstości wody. Bukszpan tonie w wodzie. Poza tym jest to drewno bardzo trwałe, często wykorzystuje się je do produkcji instrumentów muzycznych.