Jałowiec pospolity
Nazwa łacińska: Juniperus communis
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Podkrólestwo – naczyniowe
Nadgromada – nasienne
Gromada – nagonasienne
Klasa – iglaste
Rząd – cyprysowce
Rodzina – cyprysowate
Rodzaj – jałowiec
Gatunek – jałowiec pospolity
Występowanie: Jałowiec pospolity rośnie na terenie Europy, Azji, Ameryki Północnej, na całej półkuli północnej oprócz terenów położonych powyżej 30°N.
Opis ogólny: Jest to zawsze zielony krzew, ale może przybierać także formę drzewa. Rośnie powoli, może osiągnąć wysokość od 0,5 do 6m, a w uprawie nawet 12m. Występuje wszędzie od niżu po góry, lubi stanowiska słoneczne oraz suche i piaszczyste gleby. Jest odporny na mróz i suszę. Osiąga wiek 100-200 lat.
Zastosowanie: Już starożytni wierzyli w lecznicze właściwości jałowca. Wykorzystywano szyszkojagody, liście, ale i także drewno. Obecnie według medycyny naturalnej jałowiec jest dobry w leczeniu artretyzmu, cukrzycy i nadczynności tarczycy. Sporządza się z niego napary, nalewki, syropy, ale także wino i piwo jałowcowe. Owoce jałowca znajdują wykorzystanie do produkcji ginu i powideł.
Cechy morficzne: Kora jałowca jest gładka, koloru czerwonawo brunatnego, u starszych drzew przybiera barwę szarobrunatną i jest popękana. Liście jałowca są szpilkowate, sztywne i kłujące. Mają około 10-28mm długości i kolor szarozielony. Ponieważ jest to roślina dwupienna i rozdzielnopłciowa, wytwarza kwiaty męskie i żeńskie. Po zapyleniu kwiatów żeńskich powstają szyszki. W każdej z nich są trzy nasiona, które dojrzewają na drugi lub nawet trzeci rok.
Drewno: Jest pięknie słojowane, wytrzymałe i średnio twarde. Ponadto, drewno jałowca pospolitego jest odporne na działanie grzybów i owadów. Jest łatwe w obróbce i ma aromatyczny zapach. Ma wiele zalet, ale z powodu małych rozmiarów i nieregularnego pnia jest mało wykorzystywane w przemyśle.