Topola balsamiczna
Nazwa łacińska: Populus balsamifera
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – rośliny naczyniowe, rośliny nasienne
Klasa – okrytonasienne
Klad – klad różowych
Rząd – malpigiowce
Rodzina – wierzbowate
Rodzaj – topola
Gatunek – topola balsamiczna
Występowanie: Topola balsamiczna występuje naturalnie we wschodniej części Ameryki Północnej i zachodniej Kanadzie.
Opis ogólny: Topola balsamiczna to wysokie, szybko rosnące drzewo liściaste. Jest odporna na niskie temperatury. W swojej ojczyźnie potrafi osiągnąć nawet 60m wysokości. Wchodzi w skład lasów borealnych i mieszanych, często tworzy czyste drzewostany. Głównie występuje na terenach płaskich. Jest rośliną o niewielkich wymaganiach, preferuje gleby wilgotne do podmokłych. Lubi stanowiska słoneczne. Jest to drzewo krótkowieczne.
Zastosowanie: Topola balsamiczna jest często stosowana jako drzewo ozdobne, sadzi się ją przy drogach, na osiedlach i w parkach. Poza tym jest wykorzystywana do produkcji drewna opałowego na specjalnych plantacjach energetycznych. Zwarte liście i pąki topoli są wykorzystywane do produkcji perfum.
Cechy morficzne: Kora topoli balsamicznej ma barwę srebrzystą lub też jasnobrązową. Jest lekko chropowata. Liście są duże, eliptyczne lub jajowate, słabo ząbkowane, pokryte drobnym puchem na spodniej części. Mają kolor ciemnozielony na wierzchu i białozielonawy od spodu. Roślina wytwarza owoce w postaci torebek, które otwierają się 2-4 klapami. Zebrane są w charakterystyczne puszyste, białe owocostany, wyglądem przypominające watę. Dojrzewają w maju i czerwcu.
Drewno: Drewno topoli balsamicznej jest jasne i lekkie, dość mocne, szorstkie i bardzo włókniste. Trudno się je poleruje. Głównie używane jest do produkcji papieru, jako materiał opałowy oraz do wyrobu palet budowlanych.