Robinia akacjowa

Robinia akacjowa

Nazwa łacińska: Robinia pseudoacacia

Systematyka:

Domena              –              eukarionty

Królestwo           –              rośliny

Gromada            –              okrytonasienne

Klad                       –              rośliny naczyniowe, Euphyllophyta, rośliny nasienne

Klasa                     –              okrytonasienne

Klad                       –              dwuliścienne właściwe

Rząd                      –              bobowce

Rodzina               –              bobowate

Rodzaj                  –              robinia

Gatunek              –              robinia akacjowa

Robinia akacjowa - Robinia pseudoacaciaRobinia akacjowa - Robinia pseudoacacia

Występowanie: Robinia akacjowa pochodzi z terenów Ameryki Północnej. Rośnie na obszarze stanów Pensylwania, Wirginia Zachodnia, Illinois, Missouri, Oklahoma, Georgia i Kentucky. Roślina rozprzestrzeniła się jednak na wielu kontynentach, oprócz Antarktydy. W 1601 roku pojawiła się także w Europie jako drzewo ozdobne. Jest to gatunek inwazyjny, trudny do zwalczania i groźny dla rodzimej flory.

Opis ogólny: Robinia akacjowa to roślina krótkowieczna, żyje zaledwie 100-150 lat. Osiąga wysokość 25m. Rośnie jedynie przez pierwsze 30-40 lat, a potem przestaje rosnąć. Ma luźną, nieregularną koronę. Robinia preferuje ciepłe i suche stanowiska. Występuje w widnych lasach, suchych zaroślach i śródpolnych zadrzewieniach. Ma małe wymagania glebowe. Ogólnie jest to roślina trująca, powoduje mdłości, wymioty, zaburzenia widzenia, gorączkę i bóle brzucha.

Zastosowanie: Robinia akacjowa to roślina ozdobna, ceniona ze względu na walory dekoracyjne i zapach kwiatów. Sadzi się ją w parkach i alejach. Dobrze znosi cięcie. Jest także rośliną miododajną, cenny jest miód akacjowy. Ponadto robinia ma właściwości lecznicze. Surowcem zielarskim są jej kwiatostany, które można suszyć. Napary i wyciągi z robinii pomagają w stanach zapalnych dróg moczowych i nerek, pobudzają trawienie, polecane są także alergikom. W sztuce kulinarnej zastosowanie mają kwiaty robinii, które dobrze smakują usmażone w cieście naleśnikowym.

Cechy morficzne: Kora robinii jest ciemna, popękana. Gałązki mają barwę czerwonobrunatną, są lśniące i gładkie. U nasady liści występują po dwa ciernie, które powstają w wyniku przekształcenia się przylistków. Korzenie tej rośliny mają postać silnego korzenia palowego, wokół którego rozbudowuje się system korzeni bocznych. Liście złożone są z 7-21 listków o kształcie eliptycznym i zaokrąglonych końcach. Z góry mają kolor jasnozielony, pod spodem szarozielony. Kwiaty robinii akacjowej pojawiają się od maja do czerwca, są białe, silnie pachną i tworzą grona o długości 10-20cm. Roślina często powtarza kwitnienie. Owoce w postaci gładkich strąków o długości 12cm pozostają na drzewie od września do kolejnej wiosny.

Drewno: Robinia akacjowa dostarcza cennego drewna, która ma jasną barwę, jest lekkie i twarde oraz odporne na gnicie. Wykorzystuje się je w stolarstwie, tokarstwie. Ma dużą wartość opałową. Z drewna robinii wytwarza się także wodę kosmetyczną oraz barwniki.

Dodaj komentarz