Klon jesionolistny
Nazwa łacińska: Acer negundo
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – rośliny naczyniowe, rośliny nasienne
Klasa – okrytonasienne
Klad – klad różowych
Rząd – mydleńcowce
Rodzina – mydleńcowate
Rodzaj – klon
Gatunek – klon jesionolistny
Występowanie: Klon jesionolistny jest rośliną występującą naturalnie na terenie Ameryki Północnej i Środkowej. Został jednak introdukowany także w innych częściach świata, również w Polsce, gdzie pojawił się w XVIII-XIX wieku. Jest powszechny na terenie całego kraju, nie występuje jedynie na niektórych terenach Pomorza i w Polsce północno-wschodniej.
Opis ogólny: Klon jesionolistny jest rośliną inwazyjną, niebezpieczną dla rodzimej flory. Osiąga wysokość 10-20 metrów. Rośnie dość szybko, ale jest gatunkiem krótkowiecznym. Szeroka, nieregularna korona klonu składa się z wielu kruchych gałęzi, które często są łamane przez silny wiatr lub pod ciężarem śniegu. Gatunek preferuje mieszane lasy liściaste, gleby żyzne i wilgotne. Jest odporny na susze, mrozy i zanieczyszczenia środowiska.
Zastosowanie: Klon jesionolistny został sprowadzony do Europy ze względu na swoje walory dekoracyjne. Obecnie wyhodowano już wiele odmian tego gatunku, często sadzi się je w ogrodach.
Cechy morficzne: Dość często klon jesionolistny występuje w formie wielopniowej lub nisko się rozgałęzia. Pnie są zazwyczaj krzywe, pokryte naroślami. Kora młodych drzew jest oliwkowozielona i gładka, ale z wiekiem pęka i brązowieje. Liście składają się z 3-5 listków, łącznie mają długość 15cm. U góry są zielone, pod spodem owłosione. Roślina tworzy kwiaty męskie i żeńskie. Owoce klonu jesionolistnego to orzeszki ze skrzydełkami.
Drewno: Ma barwę białawą do jasno żółtobrązowej. Jest bardzo słabe i kruche, w związku z czym raczej nie ma wartości użytkowej. Najczęściej wykorzystuje się je na opał i do produkcji wełny drzewnej.