Jesion wyniosły
Nazwa łacińska: Fraxinus excelsior
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – rośliny naczyniowe, Euphyllophyta, rośliny nasienne
Klasa – okrytonasienne
Klad – astrowe
Rząd – jasnotowce
Rodzina – oliwkowate
Rodzaj – jesion
Gatunek – jesion wyniosły
Występowanie: Jesion wyniosły występuje naturalnie na terenach Azji Zachodniej i Europy. Jest gatunkiem pospolitym na całym obszarze Polski.
Opis ogólny: Jesion wyniosły osiąga wysokość do 30m. Na początku rośnie szybko, a po 100 latach przestaje rosnąc. Jesion wyniosły żyje około 300 lat. Najczęściej występuje w wilgotnych lasach łęgowych i na terenach górskich. Młode jesiony to rośliny cieniolubne, natomiast starsze drzewa są wybitnie światłolubne.
Zastosowanie: Jest to roślina ozdobna, która ze względu na swoje walory dekoracyjne jest często sadzona w parkach. Poza tym, jesion jest rośliną leczniczą. Jego kora i liście zawierają pochodne kumaryny, działają żółciopędnie i moczopędnie. Poprawiają przemianę materii, a w połączeniu z innymi ziołami mogą być pomocne w leczeniu reumatyzmu. Nasiona jesionu stanowią karmę dla papug.
Cechy morficzne: Pień tego gatunku często bywa rozwidlony. Młode drzewa mają gładką, jasnozieloną korę, która z wiekem staje się ciemnobrązowa, szorstka i popękana. Ma duże liście składające się z 9-15 małych listków. Z bocznych pąków pędów ubiegłorocznych wyrastają kwiaty, które tworzą wiechę. Są to kwiaty jedno lub obupłciowe, wiatropylne bądź owadopylne. Kwitną od kwietnia do maja. Drzewo owocuje po 30-40 latach. Owoce jesionu wyniosłego to podłużne orzeszki, które wyposażone są w umożliwiające rozsiewanie przez wiatr skrzydełko. Roślina posiada głęboki korzeń palowy.
Drewno: Drewno tego gatunku jest ciężkie i twarde, ma żółtawą biel i jasną twardziel. Jest elastyczne. Znajduje zastosowanie w meblarstwie, jest używane do produkcji parkietów, części maszyn, przyrządów gimnastycznych oraz wioseł.