Jarząb szwedzki
Nazwa łacińska: Sorbus intermedia
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – naczyniowe, nasienne, okrytonasienne, klad różowych, Fabidae
Rząd – różowce
Rodzina – różowate
Rodzaj – jarząb
Gatunek – jarząb szwedzki
Występowanie: Jarząb szwedzki występuje na terenie całej Europy. W Polsce przebiega południowa granica występowania tego gatunku. Dziko występuje tylko na Pomorzu, a dokładniej w lasach między Kołobrzegiem a Gdynią. Ponieważ uprawiane drzewa jarzębia szwedzkiego rozsiewają się, coraz więcej tego gatunku spotkać można w lasach i zaroślach. Występuje także przy ulicach w zachodniej Polsce i w Niemczech.
Opis ogólny: Jarząb szwedzki to wysoki krzew lub drzewo, osiąga wysokość 15-20m. Nie jest rośliną wymagającą glebowo, ale potrzebuje dobrego oświetlenia. Warto wspomnieć, że jest to roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową.
Zastosowanie: Jarząb szwedzki jest rośliną ozdobną, uprawianą w całej Polsce.
Cechy morficzne: Pędy są szare, liście pojedyncze i eliptyczne, długości 6-10cm, na wierzchu ciemnozielone, na spodzie szare. Roślina kwitnie w maju, pojawiają się wówczas żółtawobiałe kwiatostany o szerokości do 10cm. Następnie w ich miejscu tworzą się kuliste, pomarańczowoczerwone owoce, które dojrzewają we wrześniu i październiku.
Drewno: W Skandynawii drewno jarzębia szwedzkiego wykorzystywane jest w stolarstwie.