Brzoza brodawkowata (łac. Betula pendula) to najczęściej występujący w Polsce gatunek brzozy, który rozpoznawany jest poprzez charakterystyczną biała korę.
Betula pendula to jeden ośmiu głównych gatunków brzozy występujący w Polsce. W lasach w okolicach gór spotkać można ten sam gatunek aczkolwiek nieposiadający betulinolu odpowiedzialnego za bielenie się kory. Jeżeli chodzi o uprawianie brzozy najbardziej rozpowszechniona jest odmiana Youngii ze względu na charakterystycznie zwisające pędy. W odmianie Fastigiata starsze gałęzie zwrócone są ku górze natomiast młode pędy luźno opuszczone. Całe drzewo ma typowy, stożkowaty kształt. Nazwa odmiany Puruprea wywodzi się natomiast od jej zabawionych na purpurowo, rzadkich liści. Inne popularne odmiany uprawne to: Birkalensis, który tak samo jak Laciniata ma wycięte liście.
Brzoza brodawkowata występuje w główniej mierze w klimatach zimnych oraz umiarkowanych na półkuli północnej (Syberia, Azja Mniejsza). W chłodnych strefach klimatycznych ziemi znaleźć ją można na nizinach natomiast w miejscach cieplejszych bardziej popularne są tereny górskie i podgórskie. Brzozę brodawkowatą można spotkać w tak naprawdę każdym lesie aczkolwiek dużo wyższy poziom występowania tego gatunku obejmują lasy liściaste z dużą przejrzystością i dostępem światła. Często spotkać można ją również na brzegach lasu i stosunkowo suchych terenach a nawet na wydmach.
Brzoza brodawkowata to w główniej mierze roślina lecznicza i ozdobna. Posiada wiele walorów estetycznych oraz smakowych ze względu na sok wzbogacony solami mineralnymi i fruktozą. Działania lecznice posiada również kora oraz liście, z których wytwarza się napary. Jako drzewo jest również idealnym surowcem opałowym. Wykorzystuje się ją do tworzenia papieru.
Drzewo osiąga wysokość maksymalnie 30 metrów. Korona w młodym stadium jest bardzo rozbudowana. Ukorzenia się mocno i głęboko tylko na terenach niesprzyjających (piaski i żwiry). W innych przypadkach korzenie osadzone są płytko. Najczęściej są bardzo cienkie aczkolwiek liczne. Nie zapewnia to, jednak drzewu ogólnej stabilności.
U drzew młodych kora nie ma jeszcze typowego. Białego zabarwienia. Jest ono w początkowym stadiom lekko pomarańczowe. Niedojrzałe liście brzozy brodawkowatej są delikatnie owłosione. W krótkim czasie staja się, jednak całkiem gładkie tak jak ogonek. Ogólny kształt liści można określić mianem klinowaty, na bokach postrzępiony. Kwiaty zwane kotkami mają podłużny, owalny kształt. Owocami są niewielki orzeszki z charakterystycznymi skrzydełkami.