Bożodrzew gruczołkowaty
Nazwa łacińska: Ailanthus altissima
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – rośliny naczyniowe, rośliny nasienne
Klasa – okrytonasienne
Klad – klad różowych
Rząd – mydleńcowate
Rodzina – biegunecznikowate
Rodzaj – bożodrzew
Występowanie: Roślina pochodzi z Chin. W 1751 roku została sprowadzona do Europy. Powszechnie występuje w Europie i Ameryce Północnej. Jest często uprawiana zwłaszcza w zachodniej części Polski.
Opis ogólny: Drzewo z gatunków inwazyjnych, szkodliwe dla rodzimej roślinności. Zrzuca liście na zimę. Dobrze rośnie w miastach. Często sadzi się bożodrzew w parkach, na skwerach i przy ulicach.
Zastosowanie: Kora młodego bożodrzewu ma zastosowanie jako surowiec zielarski. Ma ona silne właściwości bakteriobójcze i bakteriostatyczne. Używa się jej do leczenia biegunek oraz jako środek wymiotny. Zwalcza pasożyty przewodu pokarmowego, jest skuteczna jako specyfik przeciwgorączkowy, zwalnia akcję serca, pomaga w leczeniu astmy, malarii i czerwonki. Owoce bożodrzewu wykorzystywane są m.in. w leczeniu nieregularnego miesiączkowania. Ponadto bożodrzew jest rośliną ozdobną, jego sok żywiczny stosowany jest do produkcji pokostów, a liście – do hodowli jedwabników.
Cechy morficzne: Bożodrzew należy do drzew dużych, szybko rosnących. Osiąga 30 m wysokości. Kora drzewa ma charakterystyczne pęknięcia. Pędy jednoroczne są grube, delikatnie omszone, żółtawe. Łatwo rozmnaża się bożodrzew z sadzonek korzeniowych. Roślina wytwarza bardzo duże liście, osiągające długość nawet 80 cm. Każdy złożony liść składa się z 15-25 listków o długości około 12cm. Listki są na wierzchu ciemnozielone, pod spodem sinoniebieskie. Żółtawobiałe kwiaty mogą być jednopłciowe i obupłciowe, są zebrane w 30-centymetrowe kwiatostany. Każdy kwiat ma pięciodziałkowy kielich. Bożodrzew wytwarza owoce w postaci wąskich, jasnozielonych skrzydlaków z orzeszkiem w środku, które w sierpniu przybierają barwę czerwonopurpurową.
Drewno: Jasne i zwarte, wykorzystuje się je w meblarstwie i produkcji papieru.