Jarząb mączny
Nazwa łacińska: Sorbus aria
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – naczyniowe, nasienne, okrytonasienne, klad różowych, Fabidae
Rząd – różowce
Rodzina – różowate
Rodzaj – jarząb
Gatunek – jarząb mączny
Występowanie: Jarząb mączny rośnie dziko w Europie (oprócz południowego wschodu), na Kaukazie, w Makaronezji i w Afryce Północnej. W Polsce jarząb mączny można spotkać w reglu dolnym w Tatrach, Pieninach i Karkonoszach. Rzadko jest spotykany na terenach nizinnych.
Opis ogólny: Ma postać krzewu lub drzewa, osiąga wysokość 3-15m. Preferuje obrzeża lasów, skaliste zbocza, wapienne podłoże. Dobrze rośnie w płytkich, kamienistych i gliniastych glebach. Jest wytrzymały na suszę, zanieczyszczone miejskie powietrze nie szkodzi mu.
Zastosowanie: Jarząb mączny jest rośliną ozdobną, sadzoną przy drogach i ulicach. Owoce są w smaku mdłe dlatego też rzadko są spożywane przez ludzi. Dawniej owoce jarzębia mącznego suszono i dodawano do ciast. Obecnie najczęściej karmi się nimi ptaki.
Cechy morficzne: Często jarząb mączny posiada wiele pni. Jego kora ma kolor ciemnoszary, jest gładka i lekko bruzdkowana. Gałązki maja barwę czerwonobrunatną. Liście są ciemnozielone, a pod spodem pokryte białym kutnerem. Roślina kwitnie na biało, w maju i czerwcu, kwiaty są dosyć duże, zebrane w płaskie wiechy. Następnie w sierpniu pojawia się tzw. owoc pozorny kształtu kulistego, o długości 2cm i kolorze szkarłatnym bądź żółtawoczerwonym.
Drewno: Zależnie od gatunku drewno jarzębia ma różne odcienie brązu. Jest gęste, twarde, ładnie słojowane. W obróbce jest elastyczne i idealnie nadaje się do toczenia. Wykorzystywane jest do wyrobów stolarskich, meblarskich oraz w rzeźbiarstwie.