Cis pospolity
Nazwa łacińska: Taxus baccata
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Podkrólestwo – naczyniowce
Nadgromada – nasienne
Gromada – nagonasienne
Klasa – iglaste
Rząd – cisowce
Rodzina – cisowate
Rodzaj – cis
Gatunek – cis pospolity
Występowanie: Cis pospolity występuje naturalnie w Europie (oprócz północnej Skandynawii), w Azji (cały wschód do Iranu) i w północnej Afryce.
Opis ogólny: Cis pospolity należy do roślin objętych ścisłą ochroną. Co ciekawe, jest to najwcześniej objęty ochroną gatunek w Polsce. W 1423 roku król Władysław Jagiełło chcąc ograniczyć eksport drewna cisowego wprowadził jego całkowitą ochronę.
Zastosowanie: Oprócz zastosowania jako surowiec drzewny, cis jest również rośliną ozdobną i leczniczą. Często sadzi się go w ogrodach i parkach. Istnieją różne odmiany uprawne cisu, co pozwala wybrać roślinę o pożądanym pokroju, wzroście czy też ubarwieniu. Jeśli chodzi o właściwości lecznicze cisu, to nie sposób nie wspomnieć o odwarze z igieł, który kiedyś był stosowany w leczeniu niedociśnienia krwi. Oprócz tego roślina wykorzystywana jest w leczeniu chorób nowotworowych.
Cechy morficzne: Cis pospolity jest niewysokim krzewem lub drzewem. Ma zimozielone liście w formie igieł o długości 2-3 cm, których strona górna ma barwę ciemnozieloną, a strona spodnia – jasną. Igły ułożone są na pędach dwustronnie i utrzymują się przez około 6-8 lat. Roślina wytwarza kwiaty żeńskie (małe, zielone, podobne do pąków, umieszczone na dolnej stronie pędu) i męskie (żółtozielone, łuskowate, umieszczone w kątach igieł). Od września do października dojrzewają nasiona cisu, które mają formę brązowych, ostro zakończonych kulek.
Drewno: Cis pospolity dostarcza trwałego, twardego drewna. Jest ono wykorzystywane w meblarstwie, a wcześniej służyło także do wyrobu broni (łuki, włócznie).