Skrzydłoorzech kaukaski
Nazwa łacińska: Pterocarya fraxinifolia
Systematyka:
Domena – eukarionty
Królestwo – rośliny
Klad – rośliny naczyniowe, rośliny nasienne
Klasa – okrytonasienne
Klad – klad różowych
Rząd – bukowce
Rodzina – orzechowate
Rodzaj – skrzydłoorzech
Występowanie: Skrzydłoorzech kaukaski zwany także skrzydłoorzechem jesionolistnym występuje naturalnie na Zakaukaziu – w Armenii, Azerbejdżanie, Gruzji i Rosji, a także w Iranie i na terenach północnej Turcji. W 1782 roku został sprowadzony do Europy. W Polsce jest często spotykany w parkach i ogrodach.
Opis ogólny: Skrzydłoorzech kaukaski osiąga wysokość 35m. Jest to najczęściej drzewo wielopniowe. Starsze osobniki często otaczają liczne odrosty korzeniowe. Jest to drzewo szybkorosnące, żyje około 200 lat. W naturze gatunek dobrze znosi długotrwałe zalewy, rośnie na glebach aluwialnych, wzdłuż rzek.
Zastosowanie: Jest to roślina ozdobna, ceniona ze względu na swój malowniczy pokrój i oryginalne owocostany. Sadzi się ją często w parkach i ogrodach.
Cechy morficzne: Kora skrzydłoorzecha ma barwę szarobrązową, jest popękana na starszych gałęziach. Młode gałęzie są delikatnie owłosione. Liście tego gatunku mają długość 45-60cm i składają się z 11-27 listków. Z góry liście są ciemnozielone i błyszczące, od spodu matowe, zielone, z kępkami białych włosków. Jesienią zmieniają kolor na żółty. W kwietniu i maju roślina wytwarza kwiaty rozdzielnopłciowe, które zebrane są w kotki o długości około 50cm. Kotki męskie są krótsze od żeńskich. We wrześniu i październiku pojawiają się owoce.
Drewno: Skrzydłoorzech kaukaski ma białe, lekkie i mocne drewno. Używane jest do wyrobu celulozy.